به نقل از «مهر»

دخالت صاحبان قدرت در مسائل گرمسار/ دولت فکری برای آب کند

تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۷۲۲۱۵

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام سید علیرضا آرامی در خطبه‌های نماز جمعه این هفته گرمسار که با حضور استاندار سمنان به میزبانی مصلی نماز جمعه برگزار شد، ضمن اشاره به خدمات دولت سیزدهم در استان سمنان و شهرستان گرمسار و با بیان اینکه امیدواریم مدیرانی که کم کاری می‌کنند یا با هدایت خداوند به راه راست هدایت شده و یا دست روزگار آنها را کنار بزند تا زحمت شأن از مردم کاسته شود، بیان کرد: دولت زحمت زیادی می‌کشد و تلاش‌های فراوانی دارد اما اگر ۱۰۰ طرح یا هزار طرح در گرمسار حل شود و در ازای آن چندین مشکل جدی حل نشود، اتفاق مهمی رخ نداده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود با بیان اینکه چند موضوع اولویت‌های مردم گرمسار محسوب می‌شود و از اهمیت زیادی نیز برخوردار است اما متأسفانه سال‌ها است از آنها می‌گذرد و عملی نمی‌شود، افزود: مسئله آب مردم گرمسار اعم از شرب و کشاورزی یکی از این مسائل است

رعایت حق آبه مردم گرمسار

امام جمعه گرمسار در ادامه استاندار سمنان را خطاب قرار داد و گفت: ۹۰ درصد از حق آبه ای که از حبله رود و نمرود می‌آید متعلق به مردم گرمسار است و حق شرعی و قانونی و الهی آنها است اما آب به دست مردم نمی‌رسد تا جایی که بالا دست روز به روز به باغات افزوده می‌شود و اینجا روز به روز کشاورزی محصولات استراتژیک به سمت نابودی می‌رود لذا این سوال مطرح می‌شود که آیا نباید کار اساسی برای این موضوع صورت گیرد؟

آرامی با بیان اینکه در سال‌های اخیر بارها و بارها با وزرا، معاونان وزرا و … جلسات گذشته شده است، گفت: هنوز متوجه نیستیم که چرا این طرح آبرسانی و بی او تی، رقم نمی‌خورد و هر روز شاهد رخ دادن یک اتفاق جدید در بالا دست هستیم تا جایی که حتی صدای مردم سیمین دشت و بالا دست نیز در آمده زیرا هر روز یک شرکت وابسته به یک ارگان برای کسب درآمدهای جدید و اضافه مجوز احداث باغات ۳۰۰ هکتاری می‌گیرند و چون نفوذ و قدرت دارند حتی مجوز چاه می‌گیرند که به احدی در این کشور به سادگی داده نمی‌شود.

وی با بیان اینکه مردم گرمسار تقاضا دارند یک بار برای همیشه این موضوع آب حل شود، افزود: این طرح به اندازه هزار طرح برای مردم گرمسار ارزش دارد از سوی دیگر جاده گرمسار به فیروزکوه سال‌ها است رها شده و سرعت آن حتی لاک پشتی هم نیست و هر سال پیمانکار آن تغییر می‌کند و هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد.

حجاب و عفاف نگرانی مردم گرمسار

امام جمعه گرمسار با بیان اینکه موضوع حجاب و عفاف دیگر مطالبه‌ای است که باید به آن جامه عمل پوشانده شود چرا که من نگران دو قطبی سازی در جامعه هستم، گفت: آنچه ما می‌بینیم این است که تحمل نیروهای ارزشی در حال تمام شدن است آنها می‌بینند و می‌دانند که ماهیت انقلاب و ارزش انقلاب به همین ارزش‌های اسلامی و دینی مانند عفاف و حجاب است.

آرامی با بیان اینکه اگر ارزش‌های اسلامی را از انقلاب بگیرید چیزی نمی‌ماند لذا نیروهای انقلابی ما در گرمسار احساس خطر می‌کنند، تاکید کرد: ما گوشه و کنار می‌بینیم که اتفاقات بدی در شهرستان گرمسار رخ می‌دهد و اگر فکر اساسی نشود مشکل زا است ما البته می‌دانیم که برخی تصمیمات باید کشوری گرفته شود اما برخی تصمیمات را می‌توان در درون استان گرفت بالاخره درست است درصد کمی هستند که دنبال بی بند و باری می‌روند و برخی شأن هم ناآگاه هستند اما اگر کنترل نشود، راه به جاهای بدی می‌رود.

وی با بیان اینکه مطالبه جدی مردم گرمسار اصل تفکیک قوا است زیرا استقلال دولت و دولتی‌ها در شهرستان گرمسار مطالبه جدی محسوب می‌شود، افزود: از این مسئله شهرستان گرمسار، لطمه زیاد خورده است.

حواشی سفر وزرا

امام جمعه گرمسار ادامه داد: این شهرستان صنعتی ترین شهرستان استان سمنان است اما اداره صمت یک سرپرست دارد که هفته‌ای دو روز در شهر است بسیاری باقی ماندن سرپرست‌ها در مسئولیت‌ها ناشی از همین دخالت‌ها از سوی صاحبان قدرت است لذا تفکیک قوا مطالبه جدی مردم گرمسار محسوب می‌شود امروز شاهد هستیم اتفاقاتی رخ می‌دهد که مردم به نظام بد بین می‌شوند.

آرامی با بیان اینکه مردم می‌بینند که رئیس جمهور بین مردم است و پای صحبت‌هایشان می‌نشیند و هیچکس هم از دیدار با رئیس جمهور منع نمی‌شود، گفت: وزیر علوم روزهای قبل وارد دانشگاه گرمسار شد اما دانشجویان دانشگاه و تشکل‌های دانشجویی را بیرون کردند و رئیس بسیج دانشگاه را نیز راه ندادند که فرماندار وساطت می‌کند اما در درون جلسه ۴۷ نفر فردی که هیچ ربطی به دانشگاه ندارد و دامدار و عشایر و … در جلسه بودند زیرا همراه فلان آقا هستند و لذا اینها مردم را ناامید می‌کند.

وی افزود: وزیر بهداشت کابینه وارد گرمسار می‌شود اما مسئولان بهداشت و درمان ما حتی خبر نداشتند و در جلسه هم نبودند اما کسانی که ربطی به درمان ندارند در دیدارها حضور یافتند و در همین اثنی است که خبر تعطیلی درمانگاه امام (ره) گرمسار به گوش می‌رسد لذا باید جلوی این اتفاقات را گرفت.

کد خبر 5705870

منبع: مهر

کلیدواژه: خطبه های نماز جمعه شورای سیاستگذاری ائمه جمعه استان سمنان گرمسار دهه فجر ایران استوار بوشهر کرمانشاه بارش برف انقلاب اسلامی ایران راهپیمایی 22 بهمن اردبیل جشنواره فیلم فجر گرگان تبریز گلستان آیین اعتکاف همدان شهرستان گرمسار مردم گرمسار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۷۲۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رئالیسم سیاسی چیست؟

  عصر ایران - رئالیسم سیاسی (political realism) احتمالا قدیمی‌ترین نظریه دربارۀ سیاست بین‌الملل است. پیشینۀ این نظریه را می‌توان در شرح توکیدیدس (thuchydides) دربارۀ جنگ‌های پلوپونزی و نوشتۀ کلاسیک شون تسه (sun tzu) متفکر چین باستان مشاهده کرد.

  جنگ‌های پلوپونزی به مجموعه جنگ‌هایی گفته می‌شود که از 431 تا 403 پیش از میلاد بین اسپارت و آتن وجود داشت. نوشتۀ کلاسیک شون تسه نیز "هنر جنگ" نام دارد که دربارۀ راهبردها یا استراتژی‌های جنگی است. این کتاب تقریبا همزمان با شرح توکیدیدس دربارۀ جنگ‌های پلوپونزی (یا پلوپونز) نوشته شده است.

  از دیگر چهره‌های برجسته در سنت رئالیسم سیاسی می‌توان به ماکیاولی و توماس هابز اشاره کرد. با این حال رئالیسم فقط در قرن بیستم، با انگیزه‌های برآمده از دو جنگ جهانی، به صورت چشم‌انداز مسلط سیاست بین‌الملل درآمد.

  در حالی که ایده‌آلیسم تاکید دارد که "اخلاق" باید راهنمای روابط بین‌الملل باشد، رئالیسم بر پایۀ تاکید بر "سیاست قدرت" و پیگیری "منافع ملی" بنا نهاده شده است. فرض بنیادی رئالیسم این است که "دولت" بازیگر اصلی صحنۀ بین‌المللی یا جهانی است، و چون حکمران است، می‌تواند به صورت واحدی خودمختار عمل کند.

  افزون بر این، پیدایش ناسیونالیسم و ظهور دولت-ملت جدید، دولت را به اجتماع سیاسی همبسته‌ای تبدیل می‌کند که در آن سایر وفاداری‌ها و بستگی‌ها تابع وفاداری به ملت است.

  اندیشمندان رئالیست، مانند تی.اچ.کار و هانس مورگنتا، دربارۀ باور ایده‌آلیستی به "اینترناسیونالیسم" و هماهنگی طبیعی به "جامعۀ جهانی"، موضعی انتقادی داشته‌اند. تی.اچ.کار معتقد بود که ایمان ساده‌لوحانه به "حقوق بین‌الملل" و "امنیت جمعی" در دورۀ میان دو جنگ جهانی، سیاستمداران اروپایی و آمریکایی را از شناخت توسعه‌طلبی آلمان و اقدام برای جلوگیری از آن بازداشت.

  در مقابل، رئالیست‌ها بر این موضوع تاکید دارند که چون اقتداری بالاتر از دولت حکمران وجود ندارد، سیاست بین‌الملل در شرایط "وضع طبیعی" عمل می‌کند و به همین علت دستخوش آنارشی است نه هماهنگی.

  از این منظر، دولت‌ها در جهان مثل "افراد" هستند در جامعه‌ای فاقد دولت. در چنین جامعه‌ای، هیچ منبع اقتدار مشروعی وجود ندارد که بتواند افراد را از تعرض احتمالی به حقوق یکدیگر بازدارد. در جهان واقع نیز عملا چنین منبع اقتداری وجود ندارد.

 اگرچه تشکیل سازمان ملل اقدامی در راستای نقض این توصیف رئالیستی از سیاست بین‌الملل بوده، ولی ناکارآمدی این سازمان در جلوگیری از نقض حقوق بین‌الملل از سوی یک دولت، دال بر این است که توصیف رئالیست‌ها از وجود نوعی آنارشیسم در عرصۀ روابط بین‌الملل کاملا هم بیراه نیست.

  با این حال می‌توان مواردی را هم مثال زد که شورای امنیت سازمان ملل موفق شده به عنوان یک منبع مشروع اقتدار، مانع نقض حقوق یک دولت از سوی دولتی دیگر شود؛ و یا دولتی را از نقض حقوق ملت تحت حکمرانی‌اش بازدارد. بیرون راندن ارتش عراق از کویت در جنگ اول خلیج فارس و نیز ساقط کردن حکومت معمر قذافی برای ممانعت از کشتار مردم لیبی، هر دو با مجوز شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفت.

  بنابراین در چنین مواردی، شورای امنیت سازمان ملل مظهر "اقتداری بالاتر از دولت حکمران" است و مانع از پیدایش تام و تمام "وضع طبیعی" در عرصۀ روابط بین‌الملل می‌شود.

  در مجموع به نظر می‌رسد سازمان ملل متحد، وضعیتی مابین توصیفات و انتظارات رئالیست‌ها و ایده‌آلیست‌ها از روابط بین‌الملل ایجاد کرده است. یعنی مانع تحقق کامل توصیفات رئالیست‌ها بوده، ولی انتظارات رئالیست‌ها را چنانکه باید برآورده نکرده است.

  به هر حال مطابق نگرش رئالیسم سیاسی، نظام بین‌المللیِ آنارشیک، نظامی است که در آن هر دولتی مجبور است به خود کمک کند و به منافع ملی خود، که اساسا موجب بقای دولت و دفاع از سرزمین تعریف می‌شود، ارجحیت دهد.

  به همین دلیل است که رئالیست‌ها بر نقش قدرت در مسائل بین‌المللی چنین تاکید شدیدی دارند و می‌خواهند قدرت را بر اساس آمادگی نظامی یا نیروی نظامی‌اش بشناسند.

  البته آنارشی بین‌المللی به معنای درگیری بی‌امان و جنگ بی‌پایان نیست. رئالیست‌ها تاکید دارند که الگوی "درگیری و همکاری" عمدتا با نیازمندی‌های "توازن قوا" هماهنگ است.

این دیدگاه که در پی ایجاد امنیت ملی است، اذعان می‌کند که دولت‌ها وارد اتحادهایی می‌شوند که اگر در برابر یکدیگر به حالت توازن درآیند، ممکن است در بلندمدت صلح و ثبات بین‌المللی را تضمین کنند. اما اگر توازن قدرت به هم ریزد، نتیجۀ احتمالی جنگ است.  

دربارۀ نسبت رئالیسم با "وضع طبیعی" باید این نکتۀ را متذکر شد که رئالیست‌ها معتقدند "نظم بین‌المللی" همان "وضع طبیعی" کلاسیک نیست، زیرا قدرت و ثروت و سایر منابع در میان دولت‌ها به طور برابر توزیع نشده است.

  در واقع بازیگران اصلی به طور سنتی با موقعیت "قدرت‌های بزرگ" هماهنگ شده‌اند. سلسله‌مراتب برآمده از دولت‌ها، که حاصل این وضع است، تا حدی نظمی را به نظام بین‌المللی تحمیل می‌کند، و کنترلی را نشان می‌دهد که قدرت‌های بزرگ از راه بلوک‌های تجاری، "مناطق نفوذ" و مستعمره کردن، آشکارا بر "دولت‌های تابع" اعمال می‌کنند.

  این وضع در دورۀ جنگ سرد به ایجاد نظم جهانی دوقطبی‌ای انجامید که در آن رقابت بین بلوک قدرت ایالات متحدۀ آمریکا و بلوک قدرت شوروی به بیشتر بخش‌های جهان گسترش یافت.

  رئالیست‌ها معتقدند که دوقطبی بودن جهان به حفظ صلح کمک می‌کرد زیرا هزینه‌های نظامی فزاینده منجر به به ایجاد سیستم بازدارندۀ فعالیت هسته‌ای می‌شد؛ بویژه زمانی که در دهۀ 1960 احتمال نابودی حتمی متقابل تشخیص داده شده بود.

  از این رو سلسله‌مراتبی باثبات بر پایۀ مقررات پذیرفته شده و فرایندهای شناخته شده جلوی آنارشی را گرفت و رئالیست‌ها را تشویق کرد تا اندیشۀ تعدیل‌شده‌ای را بپذیرند که آن را "جامعۀ آنارشیستی" نامیدند.  

  رئالیسم سیاسی بر "جدایی سیاست از اخلاق" تاکید دارد. همین تفکیک، مبنای مهم‌ترین انتقادها به این نگرش سیاسی بوده است. منتقدان می‌گویند رئالیسم سیاسی مایۀ مشروعیت رقابت نظامی و جاه‌طلبی قدرت‌های بزرگ و کوچک است. از نظر منتقدان، "سیاست قدرت" جهان را در آستانۀ "فاجعۀ هسته‌ای" قرار داده و در تامین صلح هم چندان موفق نبوده.

  انتقاد دیگر را نظریه‌پردازان فمینیست مطرح کرده‌اند که معتقدند رفتار قدرت‌جویانه و پرداختن به امنیت ملی و قدرت نظامی، همگی بازتاب سلطۀ مردان بر عالم سیاست است که ترجیحاتشان اساسا تجاوزگرایانه و رقابت‌جویانه است.  

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: «ایده‌آلیسم» در سیاست جهانی یعنی چه؟ «وضع طبیعی» ؛ عرصۀ خشونت یا آزادی؟ «سیاست واقعی» چیست؟